https://benderydt.com

Bij het bekendmaken van de prijs van de jury van de Europese competitie dacht ik even dat 2 Birds (Smáfuglar) genomineerd ging worden, maar het relaas van de jury over “een optimistische en vrolijke film over de eerste keer” ging over Love You More van Sam Taylor-Wood (UK). Heel goed gemaakt, alleen het nadrukkelijke tijdsframe is er voor mij teveel aan (of zoals Nand Buyl het zo mooi zegt in Joséphine van Joël Vanhoebrouck: “Weet je wat ik zo haat aan u? Die godverdomde nostalgie.”) Het publiek koos voor Ripple van Paul Gowers (ook UK). Ook goed gemaakt: het is de beste variant op het thema “man moet op tijd bij zijn lief zijn maar alles zit tegen” die ik tot hiertoe gezien heb.

Aan de Vlaamse kant ging Plan B van Robin Pront met zowel de juryprijs als de publieksprijs lopen. Ook goed gemaakt, alleen vind ik A Day in a Life van Nicolas Daenens, dat ook over lowlife criminals gaat die dringend aan geld moeten komen, veel beter. En aangezien ik Plan B heb gezien met Nicolas naast mij kan ik niet bepaald objectief zijn :-)

Over de rest zeg ik niets omdat competities waar ik als DKO-student niet aan mag deelnemen niet relevant zijn (u merkt daar terecht enige frustratie…) maar ik wil wel vermelden dat ik het kan begrijpen dat de mensen die de prijzen schenken niet alles kunnen zien. Desalniettemin is het vrij treurig om op een prijsuitreiking de ene na de andere meneer of mevrouw op het podium te horen bekennen dat ze geen enkele kortfilm hebben gezien.

Persoonlijk ben ik vooral blij met de 5de plaats bij de publieksprijs voor Het verhaal van de drol. Ik had al gemerkt en gehoord dat de film werkte bij het publiek, maar toch…

Voor mensen die de vijfde plaats op negentien films nogal gemiddeld vinden wil ik erop wijzen dat ik mezelf ongeveer tien percent kans gaf om überhaupt geselecteerd te raken. Ik ben dat ook heel blij dat de film werkte en niet ten onder ging aan de zee aan vage beelden en storende ruis waarover ik hier nog wil berichten…

Het kijken zit erop voor mij. De laatste blok die ik zag was qua publiek en films het leukste, maar 2 Birds (Smáfuglar) blijft de beste film die ik zag. Maar deze zijn zeker het vermelden waard:

• Puppetboy van Johannes Nyholm (Zweden): over een obsessieve jongeman die genadeloos wordt gebruikt door een TV-reporter. Het beste stuk waren de animaties waar de obsessie en frustratie van afdroop. (Europese competitie 3)
• Love is dead van Eric Capitaine (Frankrijk): een soort franse praatfilm, maar dan met tempo en een heel goed concept: relaties afbreken als economisch rendabele activiteit. (Europese competitie 3)

Na meer dan twaalf uur kortfilm op het Internationaal Kortfilmfestival Leuven — de gelegenheid maakt de man — zijn een aantal kortfilms bij mij blijven hangen. Ik weet niet waarom, objectief gezien zijn ze niet allemaal de beste en alles begint zo stilaan wat doorheen te lopen.

Maar eerst nog een aantal opmerkingen: de europese competitie is over het algemeen een pak sterker dan de vlaamse (een selectie uit 2000 films tegen 200), engelse ondertiteling mag ook op Britse films want mijn kennis van Britse dialecten is heel beperkt en uiteindelijk, alle postmodernisme ten spijt, blijven de klassieke films met een beperkt aantal locaties en eenvoudige plot bij mij het best hangen.

Afin, moest ik nu (met nog een hoop sessies te gaan) een programma samenstellen zouden deze films er zeker inzitten:

• Between Walls van Ana-Felicia Scutelnicu (Duitsland): een eenvoudig maar spannend verhaal over illegale Poolse (?) bouwvakkers in Duitsland. (Europese competitie 1)
• 2 Birds (Smáfuglar) van Rúnar Rúnarsson (IJsland): voor mij tot hiertoe de topper van het festival. Over een angelieke jongen en het meisje van zijn dromen die op een party terechtkomen waar ze eigenlijk nog te jong voor zijn. (Europese competitie 5)
• A Mate (Kaveri) van Teemu Nikki (Finland): kurkdroge comedy over aarsneuken. Ik moet toegeven, ik was al aan het lachen vanaf de opening met de bassist die het niet laten kan om maar wat noten te blijven spelen. (Europese competitie 5)
• Last Farm in the Valley van Rúnar Rúnarsson (IJsland): eenvoudig verhaal over een oude man die zijn eenzame boerderij in een magnifiek landschap niet wil verlaten. Ik wil zo graag naar IJsland op vakantie… (Focus op IJsland 1)
• Wrestling van Grímur Hákonarson (IJsland): homoseksuele worstelaars. Het einde is een ode aan de kracht van suggestie, door heel de zaal klonk “Ew” terwijl er niets te zien was. (Focus op IJsland 1)
• We are so happy van Wannes Destoop (België): stylistisch zwalpt de film wat tussen realité op z’n Dardennes en postmoderne ironie maar het spel tussen Benny Claessens en Berdien Dewaele maakt heel veel goed. Benny Claessens is echt fantastisch. (Vlaamse competitie 3)
• Passages van Johann Van Gerwen (België): een heel klassieke film maar goed gespeeld en vooral heel mooi gefotografeerd in de Universiteitsbibliotheek van Gent. Je haalt de films van DOP Nicolas Karatsanis er echt wel uit. Ik vraag me wel af hoe je dat moet monteren als je geen referentiemonitor hebt die door de schaduwen kan kijken. (Vlaamse competitie 4)
• Above All Things van Stien De Vrieze (België): echtelijk drama omtrent een vrouw met een extreme kinderwens. Er wrong iets aan het scenario maar Bert Haelvoet brak mijn hart. (Vlaamse competitie 1)

Afin, na het maken van deze al bij al willekeurige lijst valt me toch wel mijn voorkeur voor Scandinavië op. Ik ben daar niet alleen in, Scandinavië doet het al lang heel goed op Leuven Kort. Voor mij heeft dit veel te maken met hun onderkoelde speel- en vertelstijl, maar de vaak magnifieke landschappen (Brakkvann) en prachtige licht helpen zeker. Last Farm in the Valley en 2 Birds maken blijkbaar deel uit van een trilogie over de liefde door Rúnar Rúnarsson. Ik ben benieuwd naar deel drie.

Niet alles is rozegeur en maneschijn: in ongeveer iedere blok zit wel een film die op mijn zenuwen werkt. Vaak zijn dit de films die naar een half uur lengte gaan. Maar ja, de gustibus et coloris…

Met gepaste trots wil ik aankondigen dat mijn kortfilm, waarvan eerder sprake, geselecteerd is voor Leuven Kort. Ik ben hier echt heel blij mee, want ik had nooit gedacht dat we met onze low-budget productie van de Academie konden opboksen tegen de grote Vlaamse subsidiekanonnen.

Het verhaal van de drol is gebaseerd op het fantastisch kortverhaal The Tale of the Turd van Hanif Kureishi. De film is te zien op zondag 30 nov om 22:30, dinsdag 2 dec om 18:30, donderdag 4 dec om 18:30 en vrijdag 5 dec om 22:30. Na Leuven Kort wil ik hier nog het verhaal achter Het verhaal van de drol neerpoten, dus stay tuned…

Gelukkig is hij nooit “chanteur pour femmes finissantes” geworden. Marc Almond daarentegen… (Niet op de link klikken als u nog van uw middagmaal wil genieten)

Als u dit leest, zit u op een andere server, die waarschijnlijk een beetje sneller zal zijn. Voor de rest is er (nog) niks veranderd, buiten wat technisch gerommel…

If you have an old WordPress blog like me, you’ll notice all kinds of problems with accented letters in late WordPress’ versions. The trouble is that WordPress was once young and foolish and created its MySQL database in the default latin-1 character set. Which was all fine and dandy, except the fact that WordPress dumped UTF-8 encoded unicode data into this database.

MySQL didn’t mind and PHP didn’t know anything about Unicode, so no harm done. The trouble began when WordPress actually started requesting UTF-8 data from MySQL. MySQL notices that the data in the tables is in latin-1 format and converts the latin-1 data to UTF-8.

That means that your data is double-encoded. één becomes één and so on. One possible way to solve this problem is to leave the communication between WordPress and MySQL in latin-1. (DB_charset = 'latin1'). The best solution, however, is to fix the database: mark all fields, tables, and the database charset as UTF-8. Trouble is, whenever you do this in for instance phpMyAdmin, MySQL converts the actual data to UTF-8, thus double-encoding the data once and for good.

The solution for this new problem is an intermediate step: mark all latin-1 fields as blobs (binary data) and then change them back again to UTF-8 encoded text fields. This solution works because MySQL doesn’t convert anything from latin-1 to blob, nor from blob to UTF-8. But is is quite labourous and you have to delete and recreate all indexes.

So here’s my solution: More →

Mijn lieve leraar heeft zich bezig gehouden met een heleboel films van dit jaar op de website van de school te zetten. De film links gaat over niets — of een raadselachtige nacht in een dorp in Portugal — maar er zijn ook fijne animaties bij, een goeie videoclip (opgenomen op twee dagen!) en een vreemd relaas in een kempisch accent, een oudere maar nog steeds heel goede film.

Ik had Bill Henson al een tijdje geleden opgemerkt, maar ik heb pas nu een galerij gevonden met grote foto’s. Over het algemeen fantastische foto’s, maar de eerste foto springt er echt uit. Het is een foto uit een reeks genaamd “Paris Opera Project”, waar hij foto’s heeft gemaakt van mensen die een opera bijwonen, afgewisseld met al even hevige foto’s van wolken (jaja, ik weet wat u denkt, maar het is nog mogelijk om echt goeie foto’s van wolken te maken.)

Waarom deze foto mij zo raakt weet ik niet, maar ik denk dat de mengeling van decadentie en emotie is. Natuurlijk, lichtblauw op zwart kan gewoon niet mislopen…

Een overzicht van zijn oeuvre kan u hier bekijken.

Fantastische kunstenaar. De hele Sublunar reeks is zwaar de moeite, net als deze prachtige video. Alleen al de plaatsing van de camera is fantastisch, of hoe je van een sneeuwlandschap een spiegelend meer maakt.

(Overigens een flash-site waarbij je naar individuele onderdelen kan linken? De wonderen zijn de wereld nog niet uit…)