In reactie op mijn artikel Younison is a scam, schreef Kelvin Smits van Younison:
Allereerst proficiat voor je mooie artikel! ik ben onder de indruk van je schrijfstijl en duidelijke uiteenzetting, goed opgebouwd, vlot geschreven en redelijk gestoffeerd.
Maar het punt dat je tracht te maken raakt kant noch wal.
Formeel : Ik ben helemaal geen door microsoft gestuurd projectiel dat enkel en alleen uit is op de herinvoering van het oude DRM systeem. Ik tracht vanuit de basis een beweging op te bouwen die muzikanten een stem kan geven in het beslissingsproces op allerhoogste niveau van de Europese macht. De vraag voor dit project komt dan ook vandaar.
Er is nooit geen onduidelijkheid geweest dat idd BSA dit project steunt-staat trouwens gewoon op de website- maar dat wil niet zeggen dat ik voor louter een spreekbuis zou zijn van Microsoft, of eender welke firma; Ik heb dit project opgestart met een duidelijke visie voor ogen: vastgeroeste en oude systemen trachten te doen bewegen in de richting van de toekomst en de transparantie. BSA is enkel in lijn met de visie die ik tracht te bewerkstelligen, vandaar dat zij dit project momenteel mee ondersteunen.
Muzikanten (en ik ben zelf 15 jaar full time muzikant geweest ) zijn het gewoon geworden dat er niks naar hen toevloeit , terwijl er in opdracht van hen nog nooit zoveel geld ge-ind is geweest. Ik tracht dit geld vrij te maken en in een klap een systeem te doen creëren dat er in de toekomst zal voor zorgen dat misbruiken minder frappant zullen zijn. Daarvoor is een serieuze aanhang nodig, en dat tracht ik met younison te creëren.
Inderdaad en tegendraadse groep muzikanten die het beu is om te wachten, te kijken en niks te zien!
DRM is in een pril stadium afgeschoten door toedoen van lobby groepen van Auteursrechten organisaties die het niet opportuun vonden dat collectief geïnd geld een naam zou krijgen (zie artikel levy tax op Younison), of uit frustratie van oude platen firma’s met het dominate systeem iTunes waar ze verder geen vat op hadden,.
Er valt veel te zeggen over DRM en de pro’s en contra’s, maar de bottom line is dat service en informatie, gebruiksgemak en interoperabiliteit is een conditio sine qua non als er in de toekomst terug een business model ontstaat waarin velen in de creatieve sector kunnen gedijen. Het ontbreken daaraan nu is dodelijk voor onze creatieve industrie, en hypothekeert een van de pijlers van onze Europese economische cultuur, onze inventiviteit.
In tijden van crisis zijn mensen steeds op hun inventiefst geweest. Denken we maar aan de laatste wereldoorlog, zo’n 30% van de zaken die we momenteel vanzelfsprekend vinden (microgolf ovens, jet vliegtuigen, computers, atoomenergie….) zijn voor en groot stuk terug te herleiden tot uitvindingen die in dan zijn ontwikkeld. Is het dan niet ontzettend dom om in deze tijd van crisis de discussie te blokkeren met het argument “Een DRM systeem is op voorhand onmogelijk” . Het is mijn betrachting enkel om de discussie terug open te breken , en de artiesten mee te doen delnemen eraan, iets wat voordien niet echt is gebeurd …
De muziekindustrie heeft zich buitenspel laten zetten door disrespect voor klant en product, maar bovenal door kortzichtige beslissingen te nemen. Auteursrechten organisaties zijn monopolies die meer dan ooit verworden zijn tot doorgeefluik for the happy few, en dit zo willen houden, terwijl de long tail steed groter wordt (zie Younison video 1).
Ik ben ervan overtuigd dat je artikel geïnspireerd is door goede bedoelingen, maar je cinisme is ligt aan de nadere kant van het spectrum van mijn voluntarisme, en daarin denk ik dat we verschillen.
Ik geloof in de maakbaarheid van een betere toekomst, en leg me zelden neer bij dogma’s.
Dat is dan ook mijn betrachting met Younison.
Deze reactie dreigde verloren te gaan bij het verwijderen van alle reacties op deze blog op 2010-07-22 en werd daarom terug opgevist.